نوران وکیل > مقالات > حقوق تجارت > مندرجات اجباری سفته و چگونگی تکمیل آن
مندرجات اجباری سفته

مندرجات اجباری سفته و چگونگی تکمیل آن

شاید برای شما پیش آمده که سفته تهیه کرده باشید اما نمی‌دانید چگونه متن آن را تکمیل کنید. طریقه تکمیل سفته از اهمیت ویژه ای برخوردار است که در صورت عدم رعایت نکات لازم در تکمیل سفته، دارنده آن ( طلبکار) دیگر از امتیازات سند تجاری بهره نخواهد برد.
گفتنی است ،امروزه تهیه سفته کار دشواری نیست و حتی می توان از دکه های روزنامه فروشی هم تهیه کرد اما خرید آن از غیر بانک خطر جعلی بودن یا گرانتر از بانک بودن را  به دنبال دارد لذا توصیه می شود آن را صرفا از بانک تهیه نمایید تا از خطرات احتمالی جلوگیری نمود. بر همین اساس در این مقاله درباره نحوه تکمیل مندرجات سفته و سایر موضوعات مرتبط با ان  را بررسی می کنیم . هدف ما راهنمایی شماست.
در این مقاله موضوعات ذیل بررسی می شود:

تعریف مختصری از سفته

سفته نوشته‌ای است که بموجب آن شخص متعهد می شود مبلغ معینی در موعد معینی یا عندالمطالبه در وجه حامل یا شخص معین به حواله کرد دیگری کارسازی کند. لازم به ذکر است سفته برای مواردی از جمله ضمانت  انجام کار یا تعهد ،  ضمانت اخذ تسهیلات از بانک ها و… کاربرد زیادی دارد.
مقاله مرتبط: پشت نویسی اسناد تجاری

مندرجات اجباری برای تکمیل سفته

  مستفاد از دو ماده  ۳۰۸ و ۳۰۹ قانون تجارت می توان  مندرجات اجباری سفته را به شرح ذیل ذکر کرد:
  1. امضا یا مهر
  2. مبلغ سفته
  3. تاریخ صدور سفته
  4. تاریخ پرداخت سفته
  5. مشخصات کامل متعهد سفته
  6. ذکر نام گیرند.
حال در ادامه هر یک از موارد فوق را به طور مختصر و ساده توضیح می دهیم:
۱. امضا یا مهر: امضا یا مهر صادر کننده در سفته الزامی می باشد و در صورت عدم درج امضا سفته اعتبار خود را نه تنها به عنوان سند تجاری بلکه به عنوان سند عادی هم از دست می دهد.
لازم به ذکر است ،امضای صادر کننده سفته باید در روی سند در قسمت امضا درج گردد.
۲. مبلغ سفته: مبلغ سفته باید با حروف و با عدد درج گردد در صورت اختلاف در مبلغ با عدد و حروف، مبلغ با حروف معتبر خواهد بود. مبلغ در روی سند مقابل عبارت “مبلغ به عدد” تکمیل می گردد.
۳. تاریخ صدور سفته: تاریخ صدور شامل روز، ماه و سال است که باید با حروف نوشته شود. در صورت عدم درج تاریخ بر روی سفته سند ارزش تجاری خود را از دست می دهد و تبدیل به یک سند عادی می شود.تاریخ صدور در مقابل عبارت “تاریخ صدور به حروف” قید گردد.
۴. تاریخ پرداخت سفته: تاریخ پرداخت باید در روی سفته قید گردد و در صورت عدم پرداخت مبلغ آن توسط صادر کننده در تاریخ مقرر دارنده می تواند ظرف ۱۰ روز اعتراضی تحت عنوان اعتراض عدم تادیه یا واخواست عدم تادیه اعلام کند و ظرف ۵ سال با ارائه دادخواست مطالبه سفته به دادگاه وجه سفته را مطالبه کند.
تاریخ پرداخت در مقابل عبارت “اینجانب متعهد میشوم/اینجانبان متعهد میشویم” تکمیل گردد.
۵. متعهد سفته: مدیون اصلی سند تجارتی سفته صادر کننده سفته می باشد بنابراین دارنده در هر حال حق مراجعه به صادر کننده سفته را دارد و برای مراجعه به صادر کننده رعایت مواعد مقرر برای اعتراض عدم تادیه و اقامه دعوا الزامی نمی باشد.
نام متعهد سفته در مقابل عبارت “نام متعهد/متعهدین” تکمیل شود.
۶. ذکر نام گیرنده: نوشتن گیرنده در سفته باعث می شود طلبکار مشخص گردد با این حال در صورت عدم ذکر نام گیرنده خللی به اعتبار سفته وارد نمی شود و سفته در وجه حامل محسوب می شود یعنی سند متعلق به آن کس که در دست او باشد .
نام گیرنده در مقابل عبارت “در مقابل این سفته در وجه/به حواله کرد” تکمیل شود.
نکته: در صورتی که سفته در وجه حامل باشد دارنده می تواند بدون رعایت تشریفات به صرف امضا یا با پشت نویسی آن را منتقل کند.

وعده پرداخت

سفته را می توان از لحاظ وعده  پرداخت  به چهار نوع تقسیم کرد. حال در ادامه به این چهار نوع می پردازیم:
۱. به رؤیت: در سفته به رؤیت به محض ارائه سند توسط دارنده یا ظهرنویس وجه آن باید پرداخت شود در این سفته رؤیت باید ظرف یک سال از تاریخ صدور صورت گیرد در غیر اینصورت دارنده حق رجوع به ظهرنویسان را نخواهد داشت. سفته عندالمطالبه همان سفته به رؤیت است.لازم به ذکر است ،روز رؤیت در این سفته جزء مهلت محسوب نمی شود.
۲. به وعده از رؤیت: در این سفته مثلا ۲۰ روز پس از رؤیت باید وجه آن پرداخت گردد این سفته باید ظرف مهلت یک سال از تاریخ صدور به رؤیت متعهد برسد و الا دارنده حق رجوع به ظهرنویسان را نخواهد داشت. در این سفته روز صدور و روز رؤیت جزء مهلت محسوب نمی شود.
۳. روز معین: صادر کننده متعهد می شود مثلا در روز بیستم شهریور مبلغ سفته را پرداخت کند در صورت عدم پرداخت در تاریخ مقرر دارنده تا ۱۰ روز باید عدم پرداخت را واخواست کند و دعوای مطالبه وجه سفته را ظرف یک سال در دادگاه  اقامه نماید. چنانچه سفته خارج از ایران باید پرداخت شود مهلت اقامه دعوا دو سال خواهد بود.
۴. به وعده از تاریخ صدور: در این سفته صادر کننده متعهد می شود مثلا ۲ ماه بعد از تاریخ صدور وجه سفته را پرداخت کند. پس از سررسید دارنده باید عدم پرداخت را ظرف ۱۰ روز از تاریخ سررسید واخواست کند.
لازم به ذکر است ، مسئولیت کلیه امضا کنندگان سفته تضامنی است یعنی دارنده می تواند علیه تمام امضا کنندگان یا برخی از آنها یک جا اقامه دعوا کند.ومهلت اقامه دعوا علیه ظهر نویسان از تاریخ واخواست شروع می شود.
شاید سوال شود که رهن گذاشتن سفته امکان دارد یاخیر؟؟
در پاسخ می توان  کفت:  طبق قانون مدنی رهن دین و منفعت باطل است بنابراین سفته که نوعی سند دین می باشد نیز رهن آن باطل است لذا نمی توان سفته را به رهن گذاشت.

سقف سفته

هر برگه سفته سقف خاصی برای تعهد دارد که به آن مبلغ اسمی سفته گفته می شود. متعهد سفته نمی تواند برای مبلغی بیش از سقف سفته یا مبلغ اسمی سفته متعهد شود مثلا اگر مبلغ اسمی سفته ده میلیون تومان باشد متعهد نمیتواند برای مبلغ بیست میلیون تومان متعهد شود با این حال اگر مبلغ سفته از سقف سفته بیشتر باشد سفته اعتبار خود را از دست نداده و تنها مبلغ اسمی آن قابل مطالبه است.

چکیده

سفته بعد از چک از پر کاربردترین اسناد تجاری در بین مردم جهت تضمین ایفای به عهد مورد استفاد قرار می گیرد. با این حال در قانون تجارت موارد اجباری جهت تکمیل مندرجات سفته  دیده می شوند که در صورت عدم رعایت این موارد سفته اعتبار خود را به عنوان یک سند تجاری از دست خواهد داد.
اشتراک گذاری در facebook
اشتراک گذاری در twitter
اشتراک گذاری در linkedin
اشتراک گذاری در google
اشتراک گذاری در whatsapp
اشتراک گذاری در telegram
اشتراک گذاری در email