توانایی نوشتن فقط یک هنر و استعداد نیست. بلکه تمام زندگی است.
می توان این جهان بی قانون و پهناور را در کلمات جای داد.
می توان آغازی را نوشت که همه آن را خیال بافی می دانند.
می توان رویاهای محال را در قالب کلمات ریخت و از آن یک فکر ، اندیشه و نیز یک زندگی خوب ساخت.
نوشتن را نیز می توان برای خُرد کردن استخدام کرد. مانند پتک.
می توان اثر گلوله را با واژه های زیبا و محکم خنثی کرد.
می توان عرش ستمگران را با کلماتی بدون ترس لرزاند.
می توان خفتگان در خواب یقین و آرامش را آشفته کرد.
خلاصه می توا هرکاری که انجام آن ناممکن باشد – مخصوصا برای کسانی که نمی خواهند رسوا شوند- با یک قلم و یک جنگلی از سفیدی به آسانی انجام داد.
