منذُ رحیلِ الاحزان
(از هنگام رفتن غم ها)
مات الکفرُ و الایمان
(کفر و ایمان هر دو مردند)
کلُ الحروفِ باکیهُ
(همه حروف گریان اند)
حین احتضار السنین
(هنگام جان سپردن سالها)
کلُ القلوب ناسیهُ
(همه دل ها فراموشکاراند)
عند اختصار الحنین
(هنگام خلاصه شدن اشتیاق)
صحوتُ فی بحر الاحزان
(در دریای غم ها بیدار شدم)
و کفنی من تراب
( کفن من از خاک است)
ذاکرتی من تراب
(حافظه من از خاک است)
و حتی الوجع من تراب
( وحتی درد نیز از خاک است)
یُسحبُ العمرُ کسجادهِِ من تحت الاقدام
(عمر چون فرشی از زیر پا کشیده می شود)
باستمرار و استمرار و استعجال
(پیوسته و پیوسته و با شتاب زدگی)
و ها هنا انا واقفُ ادخن
(و من اینجا ایستاده در حال دود کردنم)
و انظر لدورانِ الارض
(و به چرخش زمین نگاه می کنم)
لذوبانِ القلب
(به ذوب شدن قلب)
لمَیعانِ العمر
(به جاری شدن عمر)
و لاشتعالِ الشعر
(و به برافروختگی شعر)
