احمد نورانی

۱۸ آذر ۱۴۰۱

اشواکُ الوعی (خار های آگاهی)

مابین سطرِِ و سطر
(در میان سطری و سطر دیگری)
والقلمُ یشتاقُ لالّحروفِ
(و مداد برای حروف دلتنگی می کند)
نحوَ السماءِ صارخاً
(رو به سوی اسمان در حال فریاد زدن)
ناسیاً
(درحال فراموش کردن)
حافیاً
(در حالت پابرهنگی)
فی اشواکِ الوعی و الجمالِ
(در خار های اگاهی و زیبایی)
وفی احزانِ الحبِ و الخیالِ
(و در غم های عشق و خیال)
وانا اکتبُ من جدید
(و من از نو می نویسم)
والحبرُ راقصُ فی الورید
(و جوهر در رگ ها می رقصد)
والقلمُ ثائرُ للّوعید
(و مداد برای روز موعود قیام کرده است)

مشاوره آنلاین و رایگان موسسه حقوقی نوران وکیل

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *