معرفی نویسنده :
بختیار علی محمد در سال ۱۹۶۰ در سلیمانیه‌‌ی عراق چشم به جهان گشود، در این شهر بزرگ شد و تحصیلات خود را تا دوره‌ی متوسطه در همین شهر ادامه داد. پس از پایان دوره‌ی متوسطه برای تحصیل در رشته‌ی زمین‌شناسی به دانشگاه سلیمانیه و پس از آن به دانشگاه صلاح‌الدین اربیل رفت.
عمدهٔ شهرت بختیار علی در این زمینه به‌دلیل نوشتن نقدهای بنیادینی است که در آن‌ها به نقد و تحلیل ساختارهای فرهنگی، اجتماعی و سیاسی حاکم بر کردستان پرداخته است.
معروف ترین اثر وی کتاب خنده غمگین ترت می کند، است که گزیده ای از متن کتاب را برای شما مخاطبان گرامی قرار دادیم.
گزیده ای از کتاب:
《من کار می‌کنم، هر زمان که دریا بخوابد من به جای او دریا می‌شوم، من جانشین ماهم روی زمین، جانشین طوفان در آسمان صاف، جانشین آسودگی‌ام در هفته‌های طوفان.
وکیل خورشیدم هنگامی که می‌ترسد به کوچه‌هایمان پانهد، وکیل مهتابم هنگامی که روح سرگردان تو را گم می‌کند، وکیل شهابی هستم که می‌ترسد کبوتری تمام روشنایش را بنوشد، نمایندهٔ گلم به هنگامی که گل فراموش می‌کند در این خرابات نماینده‌ای داشته باشد. نمایندهٔ هوشیاری‌ام آن هنگام که فراموش می‌کند نماینده‌ای در این جاهلستان داشته باشد.
من به وکالت دردمندان سخن می‌گویم، هنگامی که سکوت خود بزرگ‌ترین درد است. به نام پرندگان حرف می‌زنم هنگامی که پرواز خود نفسی از مرگ است.
به جای تمام عالمان به کودنستان می‌روم.
بگذار من بزرگ‌ترین کودن باشم؛ بزرگ‌ترین کودن شهر.
اگر مرا کشتید؛ به حکم شریعت گل باشد.
اگر هم آزادم کردید به رنگ امواج دریا رهایم کنید.
اگرچه با خداوندان دوستم ولی به جهنم می‌روم، من آن‌جا وکیل سیه‌بختانم، وکیل آن درختانم که در بُنِ دوزخ۱ دوباره می‌رویند، وکیل آن بلبلانم که خود در دوزخ می‌سوزند و صدایشان در بهشت آواز می‌خواند. من از دیرباز از عشق میان فرشته و شیطان حمایت کرده‌ام. دیرزمانی است از آن حرامزادگانی حمایت می‌کنم که از نطفهٔ چکیدهٔ باغبان روی گل‌ها پدید آمده‌اند.》
منبع طاقچه
