ایسنا به‌نقل از کدخدایی نوشت:
از جمله مسائلی که در دنیا مطرح شده نظام‌های اکثریتی است که به حضور اکثریت ۵۱ درصدی در برابر یک اقلیت ۴۹ درصدی منجر می‌شود؛ اگر «نظام تناسبی» را ایجاد کنیم می‌تواند برخی از مشکلات را حل کند.
این کاستی‌های موجود در ابزار اجرای انتخابات از موانعی است که سبب بی‌اعتمادی بین مردم و دستگاه‌های نظارتی می‌شود. اگر به دنبال یک انتخابات در تراز جمهوری اسلامی ایران هستیم باید نواقص را برطرف کنیم.
هیچ مجلسی نتوانسته قانون جامع انتخابات را تنظیم کند. قانون دهه ۶۰ پاسخگوی نیازهای انتخاباتی ما در سال ۱۴۰۲ نیست.
با تمام کاستی‌ها نمی‌توانیم وظیفه خود را ترک کنیم و باید با همین قانون کار خود را انجام دهیم.
اگر نظام تناسبی را ایجاد کنیم می‌تواند برخی از مشکلات را حل کند.
کدخدایی پیش‌تر در یادداشتی تحت عنوان «نظام انتخاباتی ناکارآمد و فوبیای اصلاح قانون انتخابات» در فرهیختگان نوشته بود:
[تناسبی شدن انتخابات مجلس در تهران]اقدامی شجاعانه و عاقلانه بود که می‌توانست در‌صورت تصویب، بخشی از بی‌عدالتی‌ها را پایان داده و وزن و اعتبار افراد و گروه‌های سیاسی را ملاک قرار دهد؛ چراکه به‌جای طرد یک اقلیت ۴۹ درصدی به جذب حداکثری نامزدهای جریان‌های مختلف می‌انجامید و علاوه‌بر در‌نظر گرفتن حداکثری سلایق مختلف منجر به مشارکت بیشتر مردم نیز می‌شد.
با کمال تاسف به همان دلایل پیش‌گفته، گروهی به‌دلایل سیاسی و ترس از عدم‌رای‌آوری(شخصی-گروهی) با این طرح مخالفت کرده و البته برخی سیاسیون نیز با تعابیر نه‌چندان شایسته از آن یاد کردند./ فرهیختگان
