سود اندیشه…

ای خفته گان اندیشه هایم
بپا خیزید که وقت رستاخیز شماست
ای برگ های اندیشه هایم
نور بیاویزید که وقت پاییز شماست
قهقهه بر اندیشه های خویش
جان کاه و سود آور است
همچو سقوطی درون یک سیاه چاله
ناممکن و ترس آور است
ای مفهوم این زندگی که می دانم نیستی
ای محزون این خستگی که می دانم هستی
چشمانم نمناک از شوره زارهای این افکار
دهانم غمناک از نغمه سرایی های این انسان
چگونه می شود باز هم در بیداری خندید
چه می شود باز هم امید را در خواب دید
ای واژه های هزار توی اندیشه هایم
بنویسید که وقت ایستادن است
ای دندان های تیز اندیشه هایم
بریزید  که وقت  دوباره ی رویدن است
نوشتن از اندیشه های خویش
جان سوز و رسواگر است
همچو عروجی عمیق
بی سود و سکر آور است
ای مجهول این معما که نمیدانم هستی
ای چشمان این دنیا که می دانم هستی
پیدا کن اندیشه هایی همچو صحرا
وسیع و تهی  و روشن و رها
معنا کن  وسوسه های سبز افزا
آرام و غنی و خموش و شیدا