متن ماده ۲۲ قانون حمایت از خانواده جدید:
” هرگاه مهریه در زمان وقوع عقد تا یکصد و ده سکّه تمام بهار آزادی یا معادل آن باشد، وصول آن مشمول مقررات ماده (۲) قانون اجرای محکومیت‌های مالی است. چنانچه مهریه، بیشتر از این میزان باشد در خصوص مازاد، فقط ملائت زوج ملاک پرداخت است. رعایت مقررات مربوط به محاسبه مهریه به نرخ روز کماکان الزامی است.”
فلسفه ایجاد ماده ۲۲ قانون حمایت خانواده جدید، برای جلوگیری از زندان رفتن مرد در صورت عدم پرداخت مهریه زوجه در مهریه‌های بسیار سنگین و نامتعارف است.
نکاتی درباره ماده ۲۲ قانون حمایت از خانواده:
حال برای توضیح و فهم بیشتر ماده فوق الذکر، توجه شما را به نکات ذیل جلب می‌کنیم:
- قید جمله (در زمان وقوع عقد) این نکته را می‌رساند که اگر بعد از وقوع عقد نکاح، زوجین در عقدی جداگانه بر افزایش مهریه تراضی کنند، این مقدار افزایش یافته مشمول مقررات این ماده نیست و ملاک اعمال این ماده، مقدار مهریه‌ای است که در زمان وقوع عقد مورد تراضی قرار گرفته است.
- باتوجه به تصویب قانون جدید نحوه اجرای محکومیت‌های مالی در سال ۹۵، ماده (۲) مورد اشاره در ماده ۲۲ قانون حمایت خانواده مربوط به قانون قدیم می‌باشد و در حال حاضر ماده ۳ قانون نحوه اجرای محکومیت‌های مالی جایگزین آن شده است.
- مطابق ماده فوق الذکر زوجه فقط تا ۱۱۰ سکه بهار آزادی یا معادل آن می‌تواند به استناد ماده ۳ قانون نحوی اجرای محکومیت‌های مالی تقاضای بازداشت و حبس شوهر را داشته باشد.
- مستفاد از ماده ۳ قانون نحوی اجرای محکومیت‌های مالی، اگر شوهر در مهلت ۳۰ روز ازتاریخ ابلاغ اجرائیه دادگستری دادخواست اعسار از مهریه را در یکی از دفاترخدمات قضایی به طرفیت زوجه ثبت کند، زوجه نمی‌تواند شوهر را تا تعیین نتیجه پرونده اعسار از مهریه، حبس نماید.
- نسبت به مازاد مهریه ۱۱۰ سکه بهار ازادی یا معادل آن، زوجه دیگر به هیچ عنوان نمی‌تواند شوهر را بابت عدم پرداخت مازاد مهریه حبس کند. اما اگر شوهر ملائت مالی داشته باشد و اموالی غیر از مستثنیات دین از او یافت شود، حکم این ماده مانع استیفای مازاد مهریه نیست و زوجه می‌تواند این اموال را به نفع خود توقیف کند.
