مرتضی نورانی

نکاح در حقوق ایران بر دو قسم است: نکاح دائم و نکاح منقطع که آن را متعه یا نکاح موقت ( ازدواج موقت) نیز می

یکی از مقدمات مرسوم قبل از ازدواج در ایران خواستگاری است که ریشه تاریخی و مذهبی نیز دارد. بر اساس همین عرف رایج در جامعه،

متن ماده ۲۲ قانون حمایت از خانواده جدید: ” هرگاه مهریه در زمان وقوع عقد تا یکصد و ده سکّه تمام بهار آزادی یا معادل

قانون مدنی ایران در بحث حقوق خانواده به تبعیت از فقه اسلامی،عمل طلاق را مختص به اراده یک طرفه مرد دانسته است و در اصطلاح

بعد از فوت هر انسانی ،اموال و دارایی‌های او که شاید تمام عمرِگرانبهایش را برای به دست آوردن آنها صرف و یا حتی تلف کرده،

با اینکه دروغ گفتن یک عمل غیر اخلاقی محسوب می شود و جامعه ان عمل را بد و ممنوع قرار داده است . اما صرف

شهادت یکی از مهم ترین دلایل اثبات در دعوای کیفری می باشد. بر همین اساس برای روشن شدن واقعیت امور و شناخت وقایع، روی این

بعداز فوت هرشخص، افرادی که از طریق خویشاوندی و خون، حقی در اموال و دارایی متوفی دارند(که به آنها از این به بعد ورثه گفته

در فقه برای نگاهداری از فرزندان کلمه حضانت به کار رفته است که قانون مدنی نیز گاهی ان را استعمال کرده است. اهمیت مساله نگاهداری